آموزش فرمول match در اکسل

فرمول match یکی از توابع جستجوگر در اکسل است. تابع Match به این منظور طراحی شده است که در محدوده ای از سلول ها یک مقدار مشخص شده را جستجو کند و موقعیت نسبی آن مقدار را برگرداند.

 در این مطلب نحوه استفاده از تابع Match را به همراه مثالی ساده ارائه خواهیم کرد.

ساختار و آرگومان های تابع Match به شکل زیر است:

همانطور که مشاهده می کنید این فرمول سه آرگومان دریافت می کند که دو آرگومان اول الزامی است و آرگومان سوم اختیاری.
بیایید برای درک بهتر، بر اساس داده های زیر یک فرمول ساده Match بنویسیم و آرگومان های آن را بررسی کنیم.

این داده ها ” فهرست برترین گلزنان فوتبال ملی جهان بر پایه کشور” را نشان می دهد.

فرض کنید می خواهیم بررسی کنیم “لیونل مسی” چندمین بازیکن برتر گلزن فوتبال ملی جهان است (جدول داده ها بر اساس ستون “گل های ملی” به صورت نزولی مرتب شده است).
پس از تابع Match استفاده می کنیم تا به ما بگوید “لیونل مسی” چندمین رکورد ثبت شده در ستون است. در واقع این فرمول موقعیت مقدار مورد نظر را نشان می دهد.

در ادامه، یک راهنمای چهار مرحله ای برای انجام این مثال را مشاهده می کنید.

۱- درج فرمول Match در اکسل

می توانیم از تب Formulas، گروه Lookup & Reference به فرمول match دسترسی پیدا کنیم.
همچنین می توانیم در یک سلول علامت = و سپس چند حرف از این تابع را تایپ کنیم. سپس با نشان کردن تابع مورد نظر و فشردن کلید Tab فرمول را آماده دریافت آرگومان ها می کنیم.

۲- آرگومان اول (lookup_value)

اولین پارامتر در فرمول Match مقدار مورد جستجو در جدول داده ها است. این مقدار می تواند عدد، متن، آدرس سلول یا مقدار منطقی باشد. در این مثال Lookup_value برابر است با “لیونل مسی”، پس خواهیم نوشت:

۳- آرگومان دوم (Lookup_array)

آرگومان دوم در فرمول Match محدوده ای است که باید در آن عمل جستجو انجام شود. این آرگومان حتما باید بصورت ستونی یا سطری باشد و محدوده دو بعدی قبول نمی کند. پس با انتخاب محدوده مورد نظر، دومین آرگومان هم ارائه می شود:

۴- آرگومان سوم (Match_type)

این آرگومان نوع جست و جو را مشخص می کند و می تواند شامل سه مقدار زیر باشد:

• 1: تابع بزرگترین مقداری که کوچکتر یا برابر با مقدار جستجو است را پیدا می کند. محدوده جستجو باید به صورت صعودی (Ascending) مرتب شود. به عنوان مثال اگر قرار باشد فرمول از بین مقادیر 10، 20 و 30، مقدار 25 را جستجو کند، 20 را برمیگرداند.
• 0: تابع اولین مقداری که دقیقا برابر با مقدار جستجو هست را پیدا می کند. در غیر این صورت خروجی تابع برابر با خطای N/A# خواهد بود. این حالت بیشترین کاربرد را دارد و آرایش محدوده نیازی به مرتب سازی ندارد.
• 1-: کوچکترین مقدار در آرایه را که بزرگتر یا مساوی مقدار مورد جستجو باشد را برمیگرداند. به عنوان مثال از بین مقادیر 10، 20 و 30، مقدار 25 را جستجو کند، 30 را برمیگرداند. در این حالت می بایست داده های موجود در Lookup_array را به صورت نزولی (Descending) و برعکس مورد اول مرتب کرد.

توجه داشته باشید که آرگومان سوم اختیاری است و در صورت وارد نکردن آن، فرمول 1 را به عنوان پیش فرض در نظر می گیرد.

در این مثال ما به دنبال تطابق دقیق هستیم. پس 0 را برای آرگومان چهارم انتخاب می کنیم.

بنابراین شکل نهایی تابع Match به صورت زیر خواهد شد:

و خروجی این تابع مشخص می‌کند ورودی اول در هجدهمین سلول از محدوده واردشده درون ورودی دوم ثبت ‌شده است.

پس مشاهده کردید که فرمول Match جایگاه یک مقدار را در یک محدوده برمی گرداند.

نکاتی که باید درمورد فرمول match بدانید

1- فرمول Match نسبت به حروف بزرگ و کوچک حساس نیست. به این معنی که استفاده از حروف بزرگ و کوچک هیچ فرقی ندارد.

2- در صورتی که در آرایه مورد جستجو چند مقدار look up value به صورت تکراری وجود داشته باشد، جایگاه اولین مقدار برگردانده میشود.

3- می توان فرمول Match را همراه با کاراکترهای Wildcard به کار برد. این کاراکترها تنها در صورتی در Match قابل استفاده هستند که نوع مطابقت بر روی ۰ قرار داده شده باشد.

برای آشنایی با فرمول جستجوگر Vlookup به لینک زیر مراجعه کنید.